PREGLED ISTORIJE HRIŠĆANSKE CRKVE – II SRPSKA CRKVA

 

PREGLED ISTORIJE HRIŠĆANSKE CRKVE
SRPSKA CRKVA
 
v) Savin silazak sa arhiepiskopske katedre i njegova smrt
 
1. Savin povratak kući pada u 1230. g. Tri godine posle toga Radoslav je bio zbačen sa prestola, a na njegovo mesto je došao njegov brat Vladislav. Za vreme svog kratkog boravka u Srbiji oženio je Sava sinovca Vladislava kćerkom bugarskog cara Asena.
2. Godine 1233. sišao je Sava konačno sa arhiepiskopske katedre, pa je preko Jadrana i Italije ponovo otišao u Svetu Zemlju. Na svoje mesto je postavio svoga učenika Arsenija, Sremca. Obilazeći sveta mesta u Siriji, Palestini, Egiptu i Sinaju pohodio je Sava i sva četiri vaseljenska patrijarha. Misli se da je sa njima vodio razgovore, u ime svoga prijatelja bugarskog cara Asena, o priznavanju samostalnosti bugarske Crkve, jer ta se Crkva za neko vreme bila podložila papi, te je istočne Crkve nisu priznavale za zakonitu. Vraćajući se u otadžbinu iznuren i bolešljiv udario je Sava putem preko Bugarske. Tu je početkom 1235. g. u prestonici Trnovu dočekan sa velikim počastima. Poslednju svetu liturgiju je služio na Krstov-dan. Umro je 14. januara 1235. g. U Trnovu je i sahranjen.
3. Još od odlaska Savina iz Srbije vladalo je tamo prigušeno nezadovoljstvo. To nezadovoljstvo je otvoreno izbilo na vest o njegovoj smrti u tuđini. Bilo je upereno na kralja Vladislava. (Sava je, izgleda, zbog njega otišao konačno iz zemlje). Stoga je Vladislav napregao sve sile da barem mrtvoga strica prenese što pre u otadžbinu. Posle dugog pregovaranja sa Bugarima uspeo je najzad da prenese Savino telo i da ga smesti u svoju zadužbinu manastir Mileševu (6. maja 1237. g.) Tu je ležalo i uživalo sve veće narodno poštovanje do 1594. g. kada su ga Turci preneli u Beograd gde ga je na Vračaru spalio Sinan paša.