HRAM SVETOG ARHIĐAKONA STEFANA-UMETNOST I ARHITEKTURA

 
Protojerej – stavrofor Srboljub M. Miletić

HRAM SVETOG ARHIĐAKONA STEFANA
UMETNOST I ARHITEKTURA

 
OLTAR
 
VAZNESENJE GOSPODNJE
 
Živopis u oltarskom prostoru je u skladu sa njegovom namenom, kao mestom na kome se prinosi najsvetija i savršena Žrtva.
Scena Vaznesenje Gospodnje se nalazi u vrhu oltarskog svoda, direktno nad ikonostasom. Rađena je po uzoru na onu u kupoli svetih apostola iz pećke patrijaršije, koja je pak, smeštena tu, najverovatnije zbog toga što je i u Žiči, pređašnjem sedištu Arhiepiskopije, ova kompozicija bila tu prikazana, po ugledu na poznate hramove Carigrada i Soluna.[1]
 

Sa južne i severne strane, prikazani su apostoli i Presveta Bogorodica. Tu su i dva anđela, po svedočanstvu Svetog Pisma: „dok netremice gledahu za njim kako ide na nebo, gle, dva čovjeka u haljinama bijelim stadoše pored njih, i oni rekoše: Ljudi Galilejci, što stojite i gledate na nebo? Ovaj Isus koji se od vas vaznese na nebo, tako će isto doći kao što ga vidjeste da odlazi na nebo“ (djel. 1, 10 – 11).
U istoj visini, na južnom zidu svoda đakonika, nalazi se scena Molitva u Getsimaniji. Udaljen od apostola prikazan je Hristos na molitvi, na Maslinskoj Gori.
Na severnom, suprotnom zidu, naslikana je scena Tajna Večera.
 

1. Pre ikonoborstva Vaznesenje Gospodnje se prikazivalo u temenu kupole. Presveta Bogorodica i apostoli slikali su se u donjim delovima kupole. Vremenom, kada je slika Vaznesenja zamenjena Svedržiteljem, prikaz Presvete Bogorodice je prešao u tematski program oltara.